''Doordat mijn paard zo speciaal is en zo ontzettend veel voor mij betekend, wilde ik graag een blijvende, tastbare herinnering voor als zij er ooit niet meer is''

Een portret is een natuurgetrouwe weergave van een bestaand paard.  Sommige modelpaarden zijn bewerkt, zodat deze nog identieker met het echte paard overeenkomen. Een realistische weergave - waarin de ziel van het paard wordt vastgelegd – is immers mijn doelstelling.  Ik hoop u hiermee een blijvende en tastbare herinnering van uw dierbare vriend(in) te kunnen geven. 

Willow 

Ik heb in het begin - toen ik Willow net verzorgde - gedacht; ''Ja, dit is mijn allerliefste bijrijdpaardje''. Daarom heb ik zoveel mogelijk foto's van haar vastgelegd. Begin dit jaar werd Willow mijn volledige verzorgpony. In de tijd dat ik mijn 'mini Willow' heb besteld, is er zoveel gebeurt tussen mij en Willow. We hebben een moeilijke periode achter de rug gehad samen. Ze verloor haar veulen na 3 maanden zwangerschap. Ik was er kapot van, net als zijzelf. Die periode was een moeilijke tijd voor ons beide. Vrijwel kort erna ben ik veel naar het ziekenhuis geweest. Ik viel zonder enige aanleiding van de paarden af en werd dan erg duizelig. Hierdoor hebben we Willow geleerd dat als ze voelt dat ik val, meteen stilstaat. Op dit moment is ze officieel mijn bijrijdpaard en heeft ze zoveel waarde voor mij dat ik haar nooit meer kwijt wil. Daarom vond ik het een mooi idee om haar te laten vereeuwigen bij SL-Creations. Sanne heeft hier erg haar best op gedaan en 'mini Willow' werd direct op stal door mensen herkend. Nu staat haar beeldje mooi achter slot en grendel in mijn kastje.

Boy

Ongeveer vijf of zes jaar geleden kwam ik voor het eerst op de zorgboerderij. Boy viel mij meteen op, omdat hij door de andere paarden werd weggepest. Ik had op dat moment net een jaar iets met paarden, waardoor ik af en toe een wandeling met hem ging maken. Acht jaar geleden kreeg ik de mogelijkheid om op Boy paardrijles te krijgen. Dit heb ik destijds meteen gedaan! Boy wordt op de zorgboerderij gebruikt voor 'één op één rijlessen' voor kinderen en jongeren die een vorm van autisme hebben. Hier val ik zelf ook onder, vandaar de rijlessen. Ik heb met Boy een band op kunnen bouwen, omdat ik zelf doordeweeks op de boerderij werk. Hij is mijn beste vriend, omdat ik alles met hem kan doen. Hij heeft mij (goed) leren paardrijden, waardoor ik nu soms met de instructrice en haar eigen paard het bos in ga. De band tussen mij en Boy is vrij groot geworden, ondanks dat er meer mensen les op hem hebben. Mocht ik ooit weggaan van de zorgboerderij, dan zal ik Boy vreselijk missen. Hij heeft mij geleerd hoe je moet paardrijden en hoe een paard in elkaar zit (Boy is namelijk soms erg eigenwijs). Dit is de reden waarom ik hem wilde vereeuwigen. Zo zal ik hem nooit definitief uit het oog verliezen. Boy is echt een knuffelmaatje voor me en dat zal ik nooit meer vergeten. 

Senja

Toen ik mijn paard Lobke kwijtraakte, dacht ik dat ik nooit meer een paard zou vinden die zoveel voor mij zou gaan betekenen.  Mijn moeder en ik waren er kapot van dat Lobke nooit meer bereden kon worden door een oude scheur in haar pezen. We hadden haar nog niet zo lang én toch moesten we al afscheid van haar nemen. Een lange tijd hebben we zonder een paard gezeten, omdat we opzoek waren naar een paard dat bij ons paste.  Mijn moeder wilde me geen verdriet doen, dus zocht ze stiekem verder naar een paard zonder dat ik ervan af wist. Uiteindelijk heeft ze een goedgekeurde merrie (kruising Fries X Barock pinto) van vier jaar oud gekocht. Dezelfde dag nog stond er ineens een prachtig zwart bruin paard in de trailer die triomfantelijk om zich heen keek om te zien wat er allemaal op het erf gebeurde. Dit was het begin van een goede band tussen mij en Senja. Achteraf hoorde we dat er meer mensen in Senja geïnteresseerd waren. Inmiddels is ze na veel training flink in prijs gestegen, maar we willen haar echt nooit meer kwijt. Senja heeft me geholpen om mijn verdriet te verwerken, omdat het nog geen maand geleden is dat mijn paard Lobke is overleden. Hierin heeft Senja veel voor mij betekent. Ik ben Sanne erg dankbaar dat ze Senja voor me wilde namaken. Ik ben meer dan tevreden over het eindresultaat! Het was de Friese merrie 2014, maar nu is het echt Senja! 

Lucky, Bella, Tara etc. 

Mijn eerste repaint gebaseerd op een echt paard kocht ik bij Sanne in 2014. Dit was Lucky, mijn lieveling van een kleinschalige manege die haar deuren moest sluiten. Mijn doel was vervolgens om alle paarden 12 stuks van de manege na te laten maken en dat doel is behaald. Na dat deze manege stopte kreeg ik een aantal verzorg en lease paarden welke Sanne allemaal stuk voor stuk heeft vereeuwigd. In het bijzonder Bella maar ook Tara welke beide te zien zijn op de foto met hun “mini versie”. Inmiddels is Bella overleden en is Tara weer verhuisd, maar toch heb ik mijn dierbare paarden altijd bij me door Sanne haar prachtige handwerk. Ik heb niet alleen 12 paarden laten vereeuwigen maar ook mijn 4 katten! Het is leuk om te zien hoe ze zelfs een lapjeskat in precisie weet na te maken.